به نقل از «آفتاب»

نقشه پوتین برای خلق گرسنگی در جهان

تاریخ انتشار: ۲۳ خرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۲۱۸۹۱۶

آفتاب‌‌نیوز :

روسیه برای ایجاد گرسنگی در جهان نقشه کشیده است. ولادیمیر پوتین آماده می‌شود در مرحله بعدی جنگش در اروپا، جهان درحال‌توسعه را دچار قحطی و گرسنگی کند. در شرایط عادی، اوکراین پیشگام صادرات مواد غذایی در جهان است؛ اما در حال حاضر محاصره دریایی روسیه صادرات غلات اوکراین را مسدود کرده‌ است. اگر این محاصره ادامه پیدا کند، ده‌ها هزار تن غذا در سیلوها فاسد خواهد شد و ده‌ها میلیون انسان در آفریقا و آسیا گرسنه خواهند ماند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

«تیموتی اسنایدر»، نویسنده و استاد تاریخ معاصر با تخصص مرکز و شرق اروپا می‌نویسد: وحشت از برنامه ایجاد گرسنگی از سوی ولادیمیر پوتین آن‌قدر عظیم است که از درک آن عاجزیم و همچنین میل داریم فراموش کنیم که غذا برای سیاست تا چه حد حیاتی است. چند مثال تاریخی می‌تواند در درک عظمت آن به ما کمک کند. ایده اینکه کنترلِ غلات اوکراین می‌تواند دنیا را تغییر دهد جدید نیست. هم استالین و هم هیتلر آرزوی چنین کاری را داشتند. از دیدِ استالین خاک سیاه اوکراین باید برای ساخت اقتصاد صنعتی اتحاد شوروی مورد استفاده قرار گیرد. در واقع کشاورزی اشتراکی حدود چهار میلیون اوکراینی را به کام مرگ فرستاد. به‌طرزی رعب‌آور، درحالی‌که مردم گروه‌گروه جان می‌باختند، استالین خودِ اوکراینی‌ها را مقصر قلمداد می‌کرد. پروپاگاندای شوروی افرادی که توجه جهان را به قحطی جلب می‌کردند، «نازی» می‌خواند. نازی‌های واقعی نیز ایده‌های مشابهی داشتند. آنان ایده کنترلِ کشاورزی اوکراین را دوست داشتند. این مسئله در واقع هدف اصلی جنگ هیتلر بود. هیتلر به امید گرسنگی‌دادن به میلیون‌ها شهروند شوروی، می‌خواست غلات اوکراین را از اتحاد شوروی به آلمان هدایت کند.

جنگ جهانی دوم بر سرِ اوکراین و به میزانی قابل‌توجه، در اوکراین و بین دو دیکتاتوری که می‌خواستند محصولات غذایی را کنترل کنند، رخ داد. سیاستِ دستکاری حافظه جمعی روس‌ها راه را برای برنامه گرسنگیِ قرن بیست‌ویکم آماده کرد. به روس‌ها گفته‌ شده که قحطی استالین یک اتفاق بود و اوکراینی‌ها نازی هستند. این سیاست، دزدی و محاصره را پسندیده و مقبول جلوه می‌دهد. باور دارم که برنامه ایجاد گرسنگی پوتین قرار است در سه سطح کار کند: اول، این برنامه، با قطع جریان صادرات اوکراین، بخشی از تلاش بزرگ‌تر برای نابودی حاکمیت این کشور است. دوم، برنامه ایجاد گرسنگی پوتین قصد دارد سبب مهاجرت‌های وسیع از آفریقای شمالی و خاورمیانه شود؛ مناطقی که معمولا از صادرات اوکراین تغذیه می‌شوند. این مهاجرت‌ها سبب بی‌ثباتی در اتحادیه اروپا می‌شود. آخرین و وحشتناک‌ترین، قحطی جهانی زمینه‌ای ضروری برای کمپین تبلیغاتی روس‌ها علیه اوکراین است. مرگ واقعی در ابعاد وسیع به‌عنوان زمینه‌ای برای برتری تبلیغاتی ضروری است. هنگامی که شورش‌های غذا آغاز شوند و گرسنگی شیوع پیدا کند، پروپاگاندای روس اوکراین را مقصر قلمداد می‌کند و خواهان به رسمیت شناخته‌شدنِ مناطق اشغال‌شده اوکراین و برداشته‌شدن همه تحریم‌ها می‌شود. روسیه گرسنگی را به آسیایی‌ها و آفریقایی‌ها تحمیل می‌کند تا در جنگ اروپایی‌اش پیروز شود. این سطح جدیدی از استعمارگری و اخیرترین فصل از سیاست خلقِ گرسنگی است.

هشدار نسبت به قحطی جهانی

رئیس‌جمهوری اوکراین هشدار داد در صورت عدم رفع محاصره بنادر اوکراین توسط نیروهای روسیه، جهان با قحطی و کمبود مواد غذایی مواجه خواهد شد. ولودیمیر زلنسکی در سخنرانی ویدئویی در نشست امنیتی «شانگری لا» که در سنگاپور برگزار شد، گفت: «اوکراین مطمئنا در جنگی که روسیه آغازگر آن بود، پیروز میدان خواهد بود».

کنترل ناوگان روسیه بر دریای سیاه به‌ویژه محاصره بندر اودسا در جنوب اوکراین باعث توقف صادرات غلات به‌ویژه گندم شد. اوکراین تا پیش از آغاز تهاجم روسیه، سومین صادرکننده جهانی گندم بود. از سویی آنتونیو گوترش، دبیر کل سازمان ملل متحد، در جریان ارائه دومین گزارش سازمان ملل درباره پیامدهای منازعه میان دو کشور، هشدار داد که «تأثیر جنگ بر امنیت غذایی، انرژی و تأمین مالی، جنبه‌ای فراگیر، خطرساز و شتابنده دارد». روسیه کشورهای غربی را متهم کرد که در نتیجه اعمال تحریم‌ها، مسئولیت کمبود عرضه غلات در سراسر جهان هستند. کی‌یف با رد این اتهامات تأکید کرده است که تحریم‌های غرب علیه روسیه، شامل گندم و غلات نمی‌شود و اعمال این تحریم‌ها برای مهار کرملین، ضرورت داشت.

از طرف دیگر، مولود چاووش‌اوغلو، وزیر امور خارجه ترکیه، در نشست خبری مشترک با یان لیپوفسکی، وزیر امور خارجه چک، در پاسخ به سؤالی درباره تحولات مربوط به حمل‌ونقل غلات اوکراین به بازارهای جهانی گفت، در دیدار با سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه در آنکارا، موضوع احیای مذاکرات برای پایان‌دادن به جنگ روسیه و اوکراین و رفع موانع صادرات غلات مورد بررسی قرار گرفت. ما به آنها گفتیم که طرح سازمان ملل دقیق‌ترین طرح است و جزئیات آن باید بین طرفین مذاکره شود. به همین دلیل آمادگی داریم در دوره آتی میزبان نشست چهارجانبه سازمان ملل-ترکیه-اوکراین و روسیه باشیم. این قبلا یک پیشنهاد از سوی سازمان ملل بود.

منبع: روزنامه شرق

منبع: آفتاب

کلیدواژه: پوتین روسیه گرسنگی ایجاد گرسنگی غلات اوکراین سازمان ملل تحریم ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۲۱۸۹۱۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پایان پوتین؟!/ او گورباچف نیست/ بعید است صاعقه دوبار به یکجا اصابت کند!

به گزارش خبرآنلاین، پیتر روتلند در تحلیلی برای ریسپانسیبل استیت کرفت وابسته به «اندیشکده کوئینسی» نوشت:ماکسیم ساموروکوف از مرکز کارنگی اخیرا مقاله‌ای را باعنوان" رژیم‌ شکننده پوتین" در فارن افرز منتشر کرده است. او نوشته مانند آنچه در گذشته برای شوروی اتفاق افتاد، سیستم پوتین هم همیشه درحال فروپاشی است.

این استدلال بر اساس یک قیاس تاریخی شکل گرفته است. طبق این قیاس نظام شوروی، قوی و تغییرناپذیر به نظر می‌رسید و عملاً هیچکس فروپاشی آن را پیش‌بینی نمی‌کرد. اما در نهایت شوروی فروپاشید. به همین‌ترتیب، سیستم پوتین در حال‌حاضر قدرتمند و مقاوم به نظر می‌رسد و کمتر کسی می‌تواند فروپاشی آن را تصور کند. اما در نهایت این سیستم هم مانند شوروی، دچار فروپاشی خواهد شد.

مشخص است که چرا این استدلال برای فارن‌افرز دارای جذابیت است. پندار آرزومندانه همیشه مخاطب را جذب می‌کند. مردم دوست دارند آنچه را که می‌خواهند بشنوند را به آنها بگویند. بدون هیچ‌ چشم‌اندازی برای یک ضدحمله موفق در اوکراین، محتمل‌ترین سناریویی که باعث می‌شود کی‌یف در جنگ پیروز شود، فروپاشی رژیم پوتین در روسیه است.

قیاس‌های تاریخی می‌توانند جذاب؛ اما گمراه کننده باشند. چرا که ممکن است توجه ما را بر شباهت‌های سطحی متمرکز کنند، در حالی که تفاوت‌های ساختاری را نادیده می‌گیرند. چندین دلیل مهم وجود دارد که مشخص می‌کند نظام پوتین در مکان بسیار متفاوتی با اتحاد جماهیر شوروی در دوره پرسترویکا قرار دارد.

اول اینکه میخائیل گورباچف تنها شش سال در روسیه قدرت را به دست داشت و هرگز نتوانست کنترل موثری بر حلقه داخلی رهبران شوروی داشته یا تغییری در بروکراسی ایجاد کند. در نتیجه او نتوانست ابتکارات سیاسی خود را اجرایی کند و ناچار شد تصمیمات رادیکال‌تری را اتخاذ کند که کل سیستم را بی‌ثبات می‌کرد.

در مقابل پوتین پس از به قدرت رسیدن در سال دو هزار خیلی سریع بر نخبگان رقیب کنترل پیدا کرده و مکانیسم قدرت عمودی را احیا کرد. او ۲۴ سال است که در قدرت بوده و اکثر تحلیل‌گران موافقند که پایه‌های اصلی رژیم او آنقدر قوی است که احتمالا حتی از مرگ بنیان‌گذار خود هم جان سالم به‌در می‌برد.

مسائل دوم این است: یکی از عوامل مهم در فروپاشی اتحادجماهیرشوروی این واقعیت بود که این کشور در یک جنگ در افغانستان بود و قابلیت پیروز بیرون آمدن از آن را نداشت. بنابراین اتحادجماهیر شوروی مجبور شد که با غرب وارد مذاکره شود. روسیه در حال جنگ در اوکراین است که هنوز اطمینان دارد که می‌تواند در آن پیروز شود.

مورد سوم اینکه اتحادجماهیر شوروی ورشکسته شده بود، کسری تجاری داشت و از خارج پول قرض می‌گرفت. در مقابل با وجود تحریم‌های غرب، روسیه در سال گذشته ۵۰ میلیارد دلار مازاد تجاری داشته است. اقتصاد برنامه‌ریزی شده شوروی سفت و سخت و ویران‌کننده بود و دولت در گودالی از یارانه‌های دولتی فرو رفته بود. روسیه کنونی دارای یک اقتصاد سرمایه‌داری پویا است که به‌خوبی در اقتصاد جهانی در اقتصاد جهانی ادغام شده و کارآفرینان مهارت خوبی در دور زدن تحریم‌های غرب دارند.

نکته چهارم این است که اتحاد جماهیر شوروی،‌ فدراسیونی بود که تنها ۵۲ درصد از جمعیت آن را روس‌ها تشکیل می‌دادند. اما روسیه پوتین یک کشور متمرکزتر است که ۸۲ درصد از جمعیت آن را روس‌ها تشکیل می‌دهند. مسلما برای روسیه احتمال شورش اسلام‌گرایان در قفقاز شمالی یک چالش امنیتی بالقوه است. اما منطقی که رمضان قدیروف رهبر چچن را تبدیل به یک رعیت وفادار برای مسکو کرده، در موارد دیگر هم صدق می‌کند. بر اساس این منطق بهتر است از جریان یارانه‌ای که از مسکو می‌رسد لذت ببرید و لامبورگینی سوار شوید تا اینکه گروزنی یکبار دیگر به تلی از آوار تبدیل شود. چچنی‌ها از جنگ‌های اول و دوم درس گرفته‌اند که استقلال‌طلبی ارزش تلاش را ندارد. هیچ‌یک از جمهوری‌های دیگر در فدراسیون روسیه هم علاقه‌ای به آغاز جنگ با مسکو ندارند.

حمله ۲۲ مارس ۲۰۲۴ به تالار شهر کراوکس، نه تنها یادآور این موضوع بود که اسلام‌گرایی افراطی همچنان یک تهدید امنیتی برای روسیه است بلکه نشاندهنده شکست اطلاعاتی گسترده سرویس‌های اطلاعاتی این کشور بود. ایالات‌متحده از قبل به آنها هشدار داده بود که چنین حمله‌ای در راه است. آنها باید نگهبانان مسلح را در تمام سالن‌های کنسرت در مسکو مستقر می‌کردند. بااین‌حال، حملاتی مانند کراوکس باعث تغییر رژیم در روسیه نمی‌شود. تروریست‌ها نه از قفقاز شمالی، بلکه از تاجیکستان آمده بودند. این نشان می‌دهد که هشت میلیون کارگر مهاجر از آسیای مرکزی یک خطر امنیتی بالقوه برای روسیه است. اما ارزش آنها در اقتصاد روسیه که با مشکل نیروی کار کم مواجه است، حداقل در حال‌حاضر از چالش‌های امنیتی که ایجاد می‌کنند بیشتر است.

شورش واگنر در ژوئن ۲۰۲۳ یک تحول خارق‌العاده بود و جدی‌ترین تهدید برای ثبات رژیم پوتین از زمان تأسیس آن در سال دو هزار به حساب می‌آمد. ما هرگز نمی‌دانیم اگر یوگنی پریگوژین به عقب نرفته بود، چه رخ می‌داد. او به نیروهای خود دستور داده بود تا به سمت مسکو پیشروی کنند. اما آنچه می‌دانیم این است که قیام یا شورش واگنر در نهایت شکست خورد. پریگوژین مرده و به خاک سپرده شده و ثبات رژیم به سرعت برقرار شده است.

اجازه دادن به گروه واگنر برای توسعه و قدرت پیدا کردن تا جایی که بتواند آن شورش را به راه بیندازد، یک اشتباه جدی از سوی پوتین، پس از تصمیم او برای آغاز تهاجم تمام عیار به اوکراین بود. اما این یک اتفاق دور از ذهن باقی می‌ماند و نمی‌تواند به عنوان پایه‌ای برای سیاست ایالات متحده عمل کند.

برای پیروز شدن در دیپلماسی و جنگ نیاز به ارزیابی واقع‌بینانه از نقاط قوت و ضعف دشمن است. فروپاشی ناگهانی اتحاد جماهیر شوروی به ما یادآوری می‌کند که انتظار چیزهای غیرمنتظره را داشته باشیم. اما پوتین و رئیس جمهور چین شی جین پینگ از اشتباهات گورباچف درس خود را گرفته‌اند. واشنگتن نباید سیاست روسیه خود را با این فرض بسازد که صاعقه دو بار به یک مکان برخورد می‌کند.

*ترجمه: مهسا مژدهی

۳۱۱۳۱۲

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901563